Βεντήρης, Κωνσταντίνος

(Καλαμάτα 1892 – 1960).Αξιωματικός του ελληνικού στρατού, αδελφός του Γεώργιου Βεντήρη (βλ. λ.). Σε ηλικία 18 ετών κατατάχθηκε στον στρατό ως εθελοντής. Πήρε μέρος στους Βαλκανικούς πολέμους, με τον βαθμό του υπαξιωματικού, και τραυματίστηκε στη μάχη του Κιλκίς. Το 1914 αποφοίτησε από τη Σχολή Υπαξιωματικών με τον βαθμό του ανθυπολοχαγού και πολέμησε στον A’ Παγκόσμιο πόλεμο και στη Μικρασιατική εκστρατεία, κατά την οποία τραυματίστηκε και πάλι πολλές φορές. Στη διάρκεια του μεσοπολέμου, αποφοίτησε από την Ανώτερη Σχολή Πολέμου και μετεκπαιδεύτηκε στη Γαλλία. Γύρισε μετά στην Ελλάδα και ανέλαβε τη διοίκηση του 1ου Συντάγματος Αθηνών. Ο Β. πήρε μέρος στο αποτυχημένο αντιβασιλικό κίνημα του 1935, με αποτέλεσμα να αποστρατευτεί με τον βαθμό του συνταγματάρχη. Μετά την κατοχή της Ελλάδας από τους Γερμανούς, ηγήθηκε της αντιστασιακής οργάνωσης ΡΑΝ και το 1943 διέφυγε στη Μέση Ανατολή. Εκεί, η κυβέρνηση του Γεωργίου Παπανδρέου, μετά την καταστολή του αντιβασιλικού κινήματος που εκδηλώθηκε στις τάξεις του ελληνικού εκστρατευτικού σώματος, του ανέθεσε την αναδιοργάνωση των στρατιωτικών τμημάτων, αποστολή την οποία εκπλήρωσε με επιτυχία. Την ίδια εποχή, ο Β. μεταπήδησε στο φιλοβασιλικό στρατόπεδο και, μετά την απελευθέρωση της Ελλάδας και την έναρξη του εμφυλίου πολέμου (1946-49), υπήρξε, διαδοχικά, διοικητής του Γ’ Σώματος Στρατού, διοικητής της 1ης Στρατιάς, αρχηγός του ΓΕΣ και, από το 1948, Γενικός Επιθεωρητής Στρατού. Αποστρατεύτηκε με τον βαθμό του αντιστρατήγου και τον τίτλο του επίτιμου γενικού υπασπιστή του βασιλιά (1951). Είχε τιμηθεί επίσης με τον μεγαλόσταυρο του Γεωργίου Α’, με τον ταξιάρχη του αριστείου ανδρείας και άλλα πολλά παράσημα. Ο Β. μετέφρασε στη γλώσσα μας το στρατιωτικό σύγγραμμα Οι αρχές του πολέμου, έργο του Γάλλου στρατάρχη Φος.